Veerkracht

De auto’s staan stil in een eindeloze file, die voor me in de zon brandt. Geen millimeter voortgang de afgelopen tien minuten. Mijn oren blazen stoom. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand? Welke idioot heeft niet op zitten letten en is op zijn voorganger ingereden? Ik moet binnen een half uur op mijn trainingslocatie zijn en dat red ik nooit meer. Ik foeter op mezelf: ‘Ja, hoor, wat ben je weer lekker bezig. Waarom ga je ook altijd te laat weg? Waarom heb je te weinig discipline om echt vroeg op te staan, en dan in alle rust, voor de grote meute uit de auto in te stappen, zodat je in een ‘zen-toestand’ de training begint, in plaats van nu met een gestrest hoofd en een mond vol excuses de deelnemers tegemoet te treden?’

Het komt vele malen per dag voor dat ik mijzelf zwaar tegenval. Als mijn programma anders loopt dan verwacht – en wanneer gebeurt dat niet? – schiet ik in een negatieve gedachtespiraal waarin ik mijzelf alle hoeken van de kamer laat zien. Ik ben een stuntelende moeder, een onattente partner, een prutsende professional en waardeloze vriendin. De simpele constatering: ‘ik ben ok’ stopt deze zinloze kastijding. Mijn adem zakt naar mijn buik en ik voel me weer zacht worden naar mezelf, naar wat er is.

Te laat komen, je kunt het nauwelijks tegenslag noemen. Toch is er een overeenkomst met grote veranderingen als een scheiding, ziekte of andere vormen van tegenwind. Als je bij elke negatieve gedachte terugkeert naar een paar warme woorden voor wie je bent, heb je de kern van veerkracht te pakken. Zelfwaardering is de meest duurzame bron van geluk. Een eerlijke, milde blik naar wat er bij je speelt, met de onvoorwaardelijke acceptatie van jezelf, inclusief al je worstelingen, tekortkomingen en fouten, zorgt dat je dag in, dag uit meebeweegt met wat er op je pad komt.

Het is één van de vele sleutels voor veerkracht waarover ik leerde in de gesprekken over ‘De wetten van vallen en opstaan’. Kleine stapjes, moed, doorzettingsvermogen, het doorvoelen van wat je er in je omgaat en het kiezen van een betekenisvol perspectief; het zijn allemaal ingrediënten die je helpen in tijden van twijfel, onzekerheid, crisis en verandering. Misschien is wel het belangrijkste: stop met vluchten! Een deel van wat er in je gebeurt stoelt op de onnodige angst dat je de realiteit niet aankunt. Je bent sterker dan je denkt, let maar op. Bovendien is het zinloos weg te lopen. De lessen die je te leren hebt komen toch wel op je pad. Als je de realiteit onder ogen ziet, ontdek je dat de meest lastige en pijnlijke situaties achteraf kansen zijn om reuzenstappen in je ontwikkeling te zetten. Je stuit bijvoorbeeld op overtuigingen die je al decennia je gedrag bepalen, maar die niet langer kloppen. Tegenslag en onzekerheid zijn een uitnodigingen van het leven om bij jezelf te ontdekken wie je in essentie bent. Zodra je daarbij komt, ontbloot je een kracht, die je helpt je leven opnieuw in te richten, bepalende beslissingen te nemen en jezelf op een nieuwe manier, met andere kwaliteiten, in de wereld te zetten.

Lees meer in het boek ‘De wetten van vallen en opstaan’